مَدَگ ھم عجبیں سھدارے

مِدَگ عجبیں سھدارے، مدگ گیشتر دُنیا ءِ میانی  گوریچانی ھند ءُ دمگاں پیدا بیت۔ بلے وھد ءُ موسمانی سرا اے دُنیا ءِ دگہ بازیں دمگاں پہ سواد ءَ در کئیت۔ بزاں مدگ سوادی سھدارے کہ ایشی ءِ وراک کشار اِنت، اے چو گندگ ءَ سادائیں سھدارے ، بلے باز بیمناکیں، اے سک باز کاہ ءُ بوچ وارت ءُ ھما ھند ءَ کہ بہ کپیت کشاراں تباہ ءُ برباد کنت۔

اے گیشتر رَم بیت ءُ کئیت ءُ کشار ءُ کاہ ءُ بوچانی سرا اُرش کنت۔ ساھتانی تھا کشاراں ویران کنت۔ اے گیشر سفر جنت ۔ سفر ءِ وھد ءَ اگاں گوں کشاراں دوچار بہ کپیت تہ ساھتانی تھا سبز ءُ گُلزاریں میتاپاں ڈُکال ءِ دروشم ءَ بدل کنت۔ مدگ ءِ یک رمے پنجاہ ھزار ٹن کشار وارت کنت۔ مَدگ ءِ دنتان سک مُھکم ءُ مضبوط اَنت۔ کاہ ءُ کشار وتی جاہ ءَ اے سِنگ ءَ ھم تراشت کن اَنت۔

مَدگ ءِ تھا دگہ انچیں قِسمے ھست کہ آ گرماگی موسماں ماں گوریچی دمگاں وت ءَ بَدتگیں برفانی تھا چیر دنت۔ مَدگ برفانی تھا چیر بیت ءُ نہ مِریت۔ پدا وتی موسم ءَ در کپیت۔