دل گدان نندوک موتکے سر بکن،بلوچستان ءِ شاعر قاضی ءِ کتاب ”ھانی منی ماتیں وتن” چاپ ءُ شنگ بیتگ

بلوچستان ءِ نامئیں شاعر ، بلوچی لبزانک ءِ درستاں چہ گیش نام درآؤرتگیں شاعر، بلوچ کواس ءُ راجی ءُ آشوبی شاعر واجہ مبارک قاضی ءِ شعرانی دپتر ” ھانی منی ماتیں وتن” چاپ ءُ شنگ بیتگ۔ اے کتاب ءِ تھا راجدوستیں شاعر ءِ دلساچیں نظم ھزار مراد پہ کوہ ءَ، دل گدان نندوک، بلکیں زندگ بوں، آس بنپد لوگ پُر، روچ ساھگ، جن پہ کلوہ آپس نہ بنت، منی قبلہ منی کعبہ، درامد، مسکیں رگامانی ودار، گوادریں زند ءِ ابیتکیں راھسر، مھر ءِ کسہ ھلاس، گوادر ءِ باندات ءِ موسم، جُہد ءِ سفر، کوہ اَنت بلوچانی کلات، بالاچ، ھچ مگُش، غم، آجوئی ءِ چراگِ بلوچستان نمیران اِنت، حیال ءِ کھرمانیں جمبر، دیما برو، مئے وتن، ستکگیں شھر اِنت منی، کئے ءَ کُتگ، نمیران، سُہردپیں بام، منی حونانی ترنزک، صلالہ ءِ بلوچانی قبرستان ءِ نام ءَ ، ظلم ءِ کساس، مات ءُ گُلزمین، حانی منی ماتیں وتن، پراڈو، جُہد ءِ بیرک، باتیل، قلم شرمندگ اِنت، اُشترے فریات کنت، واتر کنگ لوٹاں، مرادانی دائمی راہ، پیغام، او مشھوریں نظم تنیگہ دم نہ بُرتگاں ءُ دگہ بازیں آشوبی ءُ راجی صوت ءُ دستونک ھوار اَنت
الم اے کتاب پہ بلوچ ورناھاں جوانیں سکینے بیت،

وتی مُلک ءَ پہ بیران اَنت
نمیران اَنت، نمیران اَنت
گوں شیری پنجگاں ورناہ
تُپنگ ءُ تیر زیران اَنت
جننت آجوئی ءِ گوانک ءَ
گُشنت ھرجاہ وتی دانک ءَ
کُمیت اِش چاکر ءِ گون اَنت
حبر بالاچ ءِ رھشون اَنت
چہ دور ءِ سکّیاں گیشیں
دل اِش بُن گِپتگ ءُ ھون اَنت
نہ سگّ اَنت تاڑ ءُ تیلانک ءَ
دو گوشیں ھنجر اِش لانک ءَ
بلے جنگ ءِ سرپ ءَ دائم
بلوچ ءِ تنگہیں ورناہ
وتی مُلک ءَ پہ بیران اَنت
نمیران اَنت، نمیران اَنت